In principe is een paardenrug niet gemaakt om op te gaan zitten. Zo zijn zo nou eenmaal niet gebouwd, dus zullen we als trainers iets moeten doen zodat het paard ons wel kan dragen. Door een ronde bovenlijn te creëeren van oren tot staart, kan de paardenrug meer gewicht dragen. 

Met een breed skala aan gymnastiserende oefeningen maken we het paard soepeler en sterker. Om uiteindelijk meer gewicht naar de achterhand te verplaatsen zodat er verzameling ontstaat en het paard ons ruitergewicht zonder schade kan dragen. 

Klassieke rijkunst is de oudste te herleiden manier van paarden opleiden. Vele oude meesters deelden hun visie over paarden trainen. Niet voor in de wedstrijdring, maar om samen met hun trouwe paard in de oorlogsvoering mee te vechten. Het gaat om het paard maximaal te laten ontwikkelen binnen te mogelijkheden die hij heeft, want ieder paard is anders. Door de tijd te nemen voor de opleiding van een paard, lettend op; biomechanica, mentale toestand en de connectie kun je stabiele rijpaarden klaarmaken voor de toekomst. Er wordt toegewerkt naar een zo groot mogelijke harmonie tussen paard en ruiter. 

Natuurlijk worden paarden nu niet meer gebruikt bij oorlogen, maar deze rijkunst moet bewaard blijven. De moderne sportdressuur en klassieke dressuur staat vaak loodrecht tegenover elkaar, terwijl we veel van elkaar kunnen leren!